- Λεπτομέρειες
- Δημοσιεύτηκε στις Κυριακή, 05 Μαρτίου 2023 22:19
Εκπαιδευτική επίσκεψη των μαθητών της Στ΄ τάξης στην Αθήνα
Το σχολείο μας στις 3-4 Φεβρουαρίου πραγματοποίησε την καθιερωμένη εκπαιδευτική εκδρομή των μαθητών της ΣΤ΄ τάξης στην Αθήνα. Με συνοδούς τον Διευθυντή κ. Θεοδώρου Ηλία, τους εκπαιδευτικούς κ. Γιώτσα Θεολογία, κ. Νταφούλη Κωνσταντίνα, κ. Λουλούδη Γεωργία, κ. Γκρίζου Ελένη και τους γονείς των μαθητών, η αναχώρηση έγινε το πρωί της Παρασκευής και ακολουθήθηκε ένα άρτια οργανωμένο πρόγραμμα και χρονοδιάγραμμα, ώστε οι μαθητές να αποκομίσουν όσο το δυνατόν περισσότερες εμπειρίες.
Πρώτος σταθμός ήταν η Προεδρική Φρουρά και το στρατόπεδο του Γεωργίου Τζαβέλα.
Η Προεδρική Φρουρά δεν είναι ανοιχτή στο ευρύ κοινό, ωστόσο δέχεται οργανωμένες επισκέψεις σχολείων, ανώτατων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων, καθώς και πολιτιστικών και κοινωνικών συλλόγων, κατόπιν ειδικού αιτήματος.
Η ξενάγηση στους χώρους έγινε από τον Λαρισαίο αξιωματικό κ. Ευθύμιο Θεοδώρου, ο οποίος με ήθος και σεβασμό μίλησε στους μαθητές με λεπτομέρειες για την ιστορία και το θεσμό των Ευζώνων. Πιο συγκεκριμένα τόνισε, ότι οι Εύζωνες προέρχονται από εθελοντές οπλίτες του Πεζικού και επιλέγονται μέσα από μία επίπονη διαδικασία. Ως ακοίμητοι φρουροί, αποτίνουν φόρο τιμής στο Μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη όλο το εικοσιτετράωρο, κάτω από οποιεσδήποτε καιρικές συνθήκες, φρουρούν δε τιμητικά το Προεδρικό Μέγαρο και την πύλη του Στρατοπέδου της Προεδρικής Φρουράς.
Επιπλέον, αποδίδουν τιμές στην Α.Ε. τον/την Πρόεδρο της Δημοκρατίας, σε αρχηγούς ξένων κρατών, καθώς και σε πρέσβεις ξένων χωρών κατά την επίδοση των διαπιστευτηρίων τους στον/στην Πρόεδρο.
Η Προεδρική Φρουρά στεγάζεται σε ένα σύγχρονο από όλες τις απόψεις αλλά και ανέσεις στρατόπεδο. Η ονομασία του στρατοπέδου είναι επίσημα "Στρατόπεδο Γεωργίου Τζαβέλα" και αποτελεί μια μικρή αυτοτελή κοινωνική οργάνωση αφού μέσα σε αυτό εκτός από τους εύζωνες που υπηρετούν , υπάρχει και πολιτικό προσωπικό το οποίο αναλαμβάνει την σίτιση του προσωπικού, καθώς επίσης και την συντήρηση των στολών που ενδύουν τους Εύζωνες κατά την υπηρεσία τους σε όλες τις περιοχές της Ελλάδος.
Αξίζει να σημειωθεί ότι οι στολές είναι εξ ολοκλήρου χειροποίητες και η ιδιαίτερα κοστοβόρα και χρονοβόρα κατασκευή τους απαιτεί μεγάλη πείρα. Κύριο χαρακτηριστικό της στολής είναι η ζώνη, η οποία δηλώνει τον «καλά ζωσμένο» μαχητή. Η φουστανέλα, κατασκευασμένη από 30 μέτρα λευκού υφάσματος, αποτελείται από 400 πιέτες, όσα δηλαδή και τα χρόνια της τουρκοκρατίας. Το λευκό της χρώμα, όπως επίσης και το λευκό χρώμα του υποδήτη (πουκάμισο), συμβολίζει την αγνότητα των αγώνων για εθνική ανεξαρτησία. Η φέρμελη (γιλέκο) είναι το πιο δύσκολο κομμάτι στη διαδικασία κατασκευής της στολής και είναι κεντημένη με λευκά ή επίχρυσα νήματα σε σχέδια μεγάλης παραδοσιακής και λαογραφικής αξίας. Το κόκκινο φάριον (καπέλο) με το εθνόσημο συμβολίζει τις θυσίες και το αίμα που χύθηκε από τους αγωνιστές στους απελευθερωτικούς αγώνες του έθνους, ενώ το μαύρο μεταξωτό του θύσανο, συμβολίζει τα δάκρυα και το πένθος. Τα κυανόλευκα μεταξωτά κρόσσια στη στολή των Ευζώνων, αποτελούν σύμβολο της ελληνικής Σημαίας. Τέλος, ένα από τα ισχυρότερα σύμβολα της ευζωνικής στολής είναι το τσαρούχι (υπόδημα) το οποίο είναι εξ ολοκλήρου χειροποίητο, κατασκευασμένο από σκληρό κόκκινο δέρμα. Ένα ζευγάρι τσαρούχια ζυγίζει περίπου 3 κιλά, καθώς στον πάτο τους φέρουν 120 καρφιά και πέταλα. Σύμφωνα με την παράδοση, στη μεγάλη μαύρη φούντα του τσαρουχιού κρύβονταν λεπίδες, χρήσιμες για τη μάχη σώμα με σώμα. Οι μαθητές φωτογραφήθηκαν με ενθουσιασμό με το μεγαλύτερο νούμερο και θαύμασαν κάθε λεπτομέρεια από κοντά.
Κατά την έξοδό μας μάλιστα παρακολουθήσαμε και μια αλλαγή φρουράς στο μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη.
Το απόγευμα στις 4 είχαμε την προγραμματισμένη επίσκεψη στο κτίριο της Βουλής.
Το επιβλητικό κτήριο της Βουλής των Ελλήνων έχει μακρά ιστορία που συνδέεται άμεσα με την ιστορία του σύγχρονου ελληνικού κράτους. Αρχικά Ανάκτορα του Όθωνα και του Γεωργίου, μετατράπηκε έναν αιώνα μετά την κατασκευή του σε Κτήριο της Βουλής και της Γερουσίας. Σήμερα ως Βουλή των Ελλήνων, είναι ένα διαχρονικό σύμβολο που αποτελεί μέρος της συλλογικής μνήμης.
Μια υπάλληλος μας ξενάγησε στα έδρανα της Βουλής όπου λαμβάνονται οι σπουδαίες αποφάσεις για τη Χώρα μας και τα παιδιά είχαν την ευκαιρία να νιώσουν την αύρα της Δημοκρατίας και του Κοινοβουλίου.
Στη συνέχεια ανεβήκαμε στον πρώτο όροφο του Μεγάρου της Βουλής όπου αναπτύσσεται μια έκθεση, στην αίθουσα «Ελευθέριος Βενιζέλος» με τον επισκέπτη πριν εισέλθει να βρίσκεται νοερά στην περίοδο της προετοιμασίας του Αγώνα κατά τις παραμονές της Επανάστασης από την Φιλική Εταιρεία .Εντός της αίθουσας Τροπαίων, η ζωγραφική ζωφόρος με σκηνές από τα πολεμικά επεισόδια αλλά και τις πολιτικές εξελίξεις κατά την επαναστατική περίοδο, από την αρχή της (1821) μέχρι την οριστική συγκρότηση του νεοελληνικού κράτους (1833), αποτελεί μοναδικό μνημείο. Τα ιστορικά γεγονότα εκτυλίσσονται μπροστά στα μάτια του επισκέπτη χωρισμένα σε 6 ενότητες από την έκρηξη της Επανάστασης μέχρι την απελευθέρωση της Ελλάδας και τον πρώτο κυβερνήτη Ιωάννη Καποδίστρια έως την έλευση του Όθωνα ως πρώτου βασιλιά των Ελλήνων.
Στην μικρότερη αίθουσα Υπασπιστών κυριαρχούν οι προσωπογραφίες 14 αγωνιστών, που είχαν καθοριστική συμβολή στον εθνικό απελευθερωτικό Αγώνα με το θεατή να ταξιδεύει στον χωροχρόνο της Επανάστασης. Το τελευταίο μέρος της έκθεσης περιλαμβάνει κείμενα και εικόνες των χρόνων, που ακολούθησαν τα μεγάλα γεγονότα, αποτελώντας έναν πραγματικό ύμνο του Αγώνα των Ελλήνων.
Έτσι ολοκληρώθηκε η πρώτη ήμερα της εκπαιδευτικής επίσκεψης στην Πρωτεύουσα και είχε σειρά τώρα η διασκέδαση με καφέ σε γνωστούς δρόμους, όπως Ερμού και Βουκουρεστίου και φαγητό σε παραδοσιακή ταβέρνα.
Η επόμενη ημέρα του Σαββάτου, μας βρήκε από νωρίς στο παγκόσμιου φήμης Μουσείο της Ακρόπολης. Η ξεναγός με απλότητα παρουσίαζε στους μαθητές τα εκθέματα εξηγώντας ταυτόχρονα και διάφορα πολιτιστικά στοιχεία κάθε εποχής.
Αναλυτικότερα, ξεκινώντας όπως ο ιερός βράχος, ο πρώτος εκθεσιακός χώρος, στο ισόγειο του Μουσείου, περιλαμβάνει ευρήματα από τις κλιτύς (πλαγιές) της Ακρόπολης. Η περιοχή, αδιάσπαστο τμήμα της τοπογραφίας και της ιστορίας του βράχου, φιλοξενεί μικρά και μεγάλα ιερά, παλαιές και νεότερες λατρείες, χώρους θεαμάτων και, λίγο χαμηλότερα, κατοικίες ιδιωτών.
Το επικλινές δάπεδο της αίθουσας παραπέμπει στη διαδρομή που ακολουθεί ο επισκέπτης της αρχαιότητας καθώς ανηφορίζει στον βράχο της Ακρόπολης, ενώ οι διαφανείς γυάλινες θυρίδες προσφέρουν στον σημερινό επισκέπτη οπτική επαφή με την αρχαιολογική ανασκαφή που βρίσκεται ακριβώς από κάτω, ενός νεολιθικού οικισμού.
Οι προθήκες στη δεξιά πλευρά της αίθουσας περιλαμβάνουν ευρήματα από τον οικισμό που αναπτύσσεται στις πλαγιές της Ακρόπολης από την 3η χιλιετία π.Χ. έως και τον 6ο αι. μ.Χ. Τα περισσότερα προέρχονται από τη μεγάλη ανασκαφή που πραγματοποιήθηκε τη δεκαετία του 1950 μπροστά στο Ωδείο του Ηρώδη Αττικού, στη νότια πλαγιά της Ακρόπολης.
Η πρώτη προθήκη περιέχει πήλινα σκεύη από τα νοικοκυριά των ανθρώπων που δημιουργούν τους πρώτους οικιστικούς πυρήνες, αλλά και ευρήματα από τα νεκροταφεία που αναπτύσσονται αργότερα, από τον 10ο έως τον 8ο αι. π.Χ. Στις επόμενες προθήκες παρουσιάζονται αντικείμενα από τα σπίτια των ανθρώπων που ζουν στις πλαγιές του βράχου από τον 7ο αι. π.Χ. έως και το τέλος του αρχαίου κόσμου. Τα εκθέματα είναι χωρισμένα σε θεματικές ενότητες που αναδεικνύουν πτυχές της καθημερινής ζωής των κατοίκων της περιοχής.
Τα σπήλαια και τα πλατώματα στις πλαγιές της Ακρόπολης φιλοξενούν λατρείες θεών, ηρώων και νυμφών. Οι περισσότερες είναι λατρείες λαϊκές, που οι Αθηναίοι τις ασκούν παράλληλα με την επίσημη λατρεία που τελείται στους μεγάλους ναούς πάνω στον βράχο. Η νότια, όμως, πλαγιά φιλοξενεί και δύο από τα σπουδαιότερα ιερά της πόλης, του Ασκληπιού και του Διονύσου.
Προχωρώντας, το τμήμα του πρώτου ορόφου είναι αφιερωμένο στην Ακρόπολη της Αρχαϊκής εποχής (700-480 π.Χ.). Μια Ακρόπολη διαφορετική από αυτή των κλασικών χρόνων που γνωρίζουμε σήμερα, αλλά εξίσου μεγαλοπρεπή, με εντυπωσιακούς ναούς και πολυάριθμα αφιερώματα.
Το φυσικό φως που εισέρχεται από τα μεγάλα υαλοστάσια και τους φεγγίτες της οροφής δημιουργεί την αίσθηση του υπαίθριου χώρου και παραπέμπει στους εξωτερικούς χώρους του ιερού της Ακρόπολης, όπου ήταν στημένα τα γλυπτά στην αρχαιότητα.
Η έκθεση του Μουσείου κορυφώνεται στον τρίτο όροφο, ο οποίος διαμορφώθηκε ειδικά για να υποδεχθεί τα γλυπτά του Παρθενώνα. Ο χώρος έχει τη μορφή γυάλινης αίθουσας που αναπτύσσεται γύρω από ορθογώνιο κτιστό πυρήνα, που έχει τον προσανατολισμό και τις διαστάσεις του σηκού του Παρθενώνα.
Στους εξωτερικούς τοίχους του πυρήνα έχουν ενσωματωθεί οι ανάγλυφοι λίθοι της ζωφόρου, στην ίδια θέση με αυτή που είχαν στο μνημείο αλλά σε χαμηλότερο ύψος για καλύτερη θέαση. Ανάμεσα στους χαλύβδινους κίονες της αίθουσας, που έχουν τον αριθμό των κιόνων του Παρθενώνα, είναι αναρτημένες ανά ζεύγη οι μετόπες, ενώ οι υπερφυσικές μορφές των δύο αετωμάτων, τοποθετημένες σε βάθρα σε αντίστοιχες πλευρές με εκείνες του ναού, είναι ορατές από όλες τις πλευρές.
Η έκθεση συνδυάζει τα αυθεντικά μαρμάρινα γλυπτά με τα γύψινα αντίγραφα αυτών που βρίσκονται στο Βρετανικό Μουσείο ή σε άλλα μουσεία του εξωτερικού.
Μετά την λεπτομερή ξενάγηση στο μουσείο, σειρά είχε η φυσική επαφή με τους μεγαλόπρεπους ναούς και τον Βράχο της Ακρόπολης που προκαλεί παγκόσμιο ενδιαφέρον.
Κατά την ανάβασή μας γίνεται αναφορά στο πρώτο θέατρο του κόσμου, θέατρο του Διονύσου, στο νοσοκομείο του Ασκληπιού, στην σκεπαστή αγορά και στο Ηρώδειο, το οποίο έχει αναστηλωθεί και χρησιμοποιείται με σεβασμό και δέος για παραστάσεις όλων των τεχνών.
Φυσικά δεν παρέλειψε να μας εξιστορήσει τις σοβαρές καταστροφές και βλάβες που υπέστησαν όλους τους αιώνες τα μνημεία της Ακρόπολης από φυσικά αίτια ή από ανθρώπινες επεμβάσεις.
Με την επικράτηση του χριστιανισμού και ιδιαίτερα από τον 6ο αι. μ.Χ., τα μνημεία μετατράπηκαν σε χριστιανικές εκκλησίες. Ο Παρθενώνας αφιερώθηκε στην Παρθένο Μαρία, που στη συνέχεια ονομάσθηκε Παναγιά η Αθηνιώτισσα, ενώ στα τέλη του 11ου αιώνα αποτέλεσε τη μητρόπολη της Αθήνας. Το Ερέχθειο είχε μετατραπεί σε ναό του Σωτήρος ή της Θεοτόκου, ο ναός της Αθηνάς Νίκης σε εκκλησάκι και τα Προπύλαια σε επισκοπική κατοικία. Ο βράχος της Ακρόπολης αποτελούσε το φρούριο της πόλης.
Το 1687, κατά τη διάρκεια του Β΄ Ενετοτουρκικού πολέμου, ο λόφος πολιορκήθηκε από τον Φ. Μοροζίνι και στις 26 Σεπτεμβρίου 1687, μία βόμβα των Ενετών ανατίναξε τον Παρθενώνα που είχε μετατραπεί σε πυριτιδαποθήκη. Η επόμενη σοβαρή καταστροφή στα μνημεία σημειώθηκε μεταξύ των ετών 1801-1802, με τη διαρπαγή του γλυπτού διάκοσμου του Παρθενώνα από το λόρδο Έλγιν και την αφαίρεση γλυπτών από το ναό της Αθηνάς Νίκης και το Ερέχθειο. Η Ακρόπολη πέρασε οριστικά στην κυριαρχία των Ελλήνων το 1822 και πρώτος φρούραρχός της ορίσθηκε ο Οδυσσέας Ανδρούτσος.
Κατεβαίνοντας από τον Ιερό Βράχο, φτάσαμε στο Μοναστηράκι και περιηγηθήκαμε στα στενά δρομάκια, τσιμπήσαμε κάτι πρόχειρο, θαυμάσαμε από κοντά τον κεντρικότερο σταθμό του ΜΕΤΡΟ με το πολυπολιτισμικό πλήθος ανθρώπων και κατευθυνθήκαμε στο Ευγενίδη Ίδρυμα- Πλανητάριο. Εκεί παρακολουθήσαμε μια υπέροχη προβολή για τις πιθανές αιτίες εξαφάνισης των Δεινοσαύρων με τίτλο:
«Ο Θάνατος των Δεινοσαύρων»
Από την κυριαρχία στην εξαφάνιση των δεινοσαύρων πάνω στη Γη»
Παρουσιάζοντας με συνοπτικό τρόπο ορισμένες μόνο απ' τις πιθανές ερμηνείες της μαζικής εξαφάνισης των δεινοσαύρων, η νέα ψηφιακή παράσταση «Ο Θάνατος των Δεινοσαύρων» εστιάζει και στην επικρατέστερη θεωρία, σύμφωνα με την οποία οι δεινόσαυροι χάθηκαν από το πρόσωπο της Γης εξαιτίας της συντριβής στον πλανήτη μας ενός τεράστιου αστεροειδούς πριν από περίπου 65 εκατομμύρια χρόνια.
Τελευταίος σταθμός των διδακτικών μας επισκέψεων ήταν το Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος. Ένας δημόσιος χώρος, με ελεύθερη πρόσβαση και διαπλαστική συμμετοχή του κοινού σε ένα πλήθος πολιτιστικών, εκπαιδευτικών, αθλητικών, περιβαλλοντικών και ψυχαγωγικών εκδηλώσεων και δράσεων. Περιλαμβάνει τις εγκαταστάσεις της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Ελλάδος και της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, καθώς και το Πάρκο Σταύρος Νιάρχος, ένα από τα μεγαλύτερα σημεία πρασίνου στην Αθήνα, καλύπτοντας μια έκταση 210 στρεμμάτων. Οι μαθητές ενθουσιάστηκαν από τους διάφορους καλλιτέχνες που παρουσίαζαν τις παραστάσεις τους και φυσικά περισσότερο από όλα εντυπωσιάστηκαν από την μεγαλύτερη βιβλιοθήκη των Αθηνών και κυρίως από τους νέους που το είχαν επισκεφτεί και διάβαζαν σε ένα υπέροχο περιβάλλον.
Η επιστροφή μας έγινε με βάση το καθορισμένο χρονοδιάγραμμα και όλοι επιστρέψαμε με τις καλύτερες εμπειρίες.
